Mijn missie

An empty lantern provides no light. Selfcare is the fuel that allows your light to shine brightly

Oké, dit is té bizar. Het is net alsof ik andermans woorden lees. Maar dit heb ik een paar weken geleden toch echt helemaal zelf geschreven. Wat een energie en wat een inspiratie. Wow, ik ben onder de indruk van mezelf, haha… Ik voel meteen weer hoe ik me voel, als ik in flow ben en alles lekker loopt.

Maar de afgelopen twee of drie weken laat ik me weer (te) vaak meeslepen door mijn eigen negatieve gedachten. Ik ben geen ander persoon dan een paar weken geleden. Dus voor mij is dit – het verschil tussen wat mijn gedachtenpatroon was toen ik dit stuk schreef ten opzichte van mijn hersenspinsels nu – een overduidelijk voorbeeld van hoe je gedachten het startpunt zijn van hoe je je voelt en hoe je je gedraagt. En serieus, dat is toch magisch, want dat betekent dat je zelf de sleutel in handen hebt tot hoe je je voelt. Ik geloof daar echt voor 200% in. Het zijn niet de omstandigheden die bepalen hoe gelukkig of ongelukkig je bent. Dat bepaal je helemaal zelf.

Voor Lucky Leaf schreef ik een stuk over mijn missie en waar ik in geloof. Een beetje spannend vind ik het wel, maar ik wil niets liever dan dit delen met jullie! Het artikel vind je hier.

Gezocht: Motivatie

Start where you are. Use what you have. Do what you can.

Je bent vol enthousiasme gestart met een hardloopschema. De eerste drie keer gaat het heerlijk. Je bent super gemotiveerd en je hebt zelfs energie over voor een eindsprint. Maar na die drie keer wordt de drempel om te gaan steeds hoger. De vierde keer ga je al wat minder lang. De vijfde keer sla je over, omdat het regent. En bij de zesde keer voel je je eigenlijk niet zo lekker. Tot je uiteindelijk het hardlopen opgeeft.

Of je bent begonnen aan je zoveelste poging om wat af te vallen. De eerste dag houd je je keurig aan je geplande eetschema. De tweede dag heb je er al meer moeite mee. De derde dag trek je het niet meer en eet je alles wat los en vast zit. De vierde dag zeg je tegen jezelf dat het dan ook allemaal niet meer uitmaakt. Je laat je doel om af te vallen los, en pakt je oude, ongezonde eetritme weer op.

Herken je dat? Hoe kan het toch dat je zoveel enthousiasme voelt bij de start, maar dat de motivatie ook zo snel weer verdwijnt? Hoe blijf je gemotiveerd? Verder lezen

Oude wonden helen

Gebroken hart met pleister

Ik denk dat we het allemaal wel eens meemaken. Dat de woorden van anderen ons meer raken dan we zouden willen. Dat we ons humeur (te) veel laten bepalen door de mensen om ons heen. Of dat we zelfs wakker liggen ’s nachts van opmerkingen die overdag gemaakt zijn. Laatst nog was ik erg verdrietig, omdat er iets, waar ik me enorm op verheugd had, anders liep dan ik had gehoopt. Ik merkte dat ik écht even down was en probeerde mezelf de tijd en ruimte te gunnen om ook daadwerkelijk dat verdriet toe te laten. Ik deelde de teleurstelling – die ik op dat moment voelde – met een kennis, en kreeg een ontzettend botte, lompe opmerking terug. Au. Ik voelde me nog verdrietiger. En nog meer teleurgesteld. En ik begon meteen te twijfelen aan mezelf. Ben ik dan inderdaad zo’n mietje? Zou ik niet wat harder mogen zijn af en toe? Ben ik te soft? Verder lezen

Je eigen beste vriend(in)

You are perfect exactly as you are

“Als je je rot voelt, dan is het aan jou om ‘in actie’ te blijven, dus niet in je hoofd blijven hangen, maar iets te gaan doen. Iets gaan doen waardoor je je beter gaat voelen en weer in een opwaartse spiraal komt. Of iets gaan doen om je emoties te ventileren, zodat je van daaruit weer in een opwaartse spiraal komt. En als dat allemaal niet lukt, dan kun je iets gaan doen om de hele situatie te accepteren, bijvoorbeeld zeggen of schrijven: ‘Het is oké dat ik me nu rot voel. Het is oké dat ik nu niet de dingen kan doen die ik wil doen. Het is oké dat ik nu niet de betrokken echtgenoot kan zijn die ik wil zijn. Het is oké dat ik nu niet de liefdevolle moeder kan zijn die ik wil zijn. Het is oké, lieve Sarah, en ik ben hoe dan ook trots op je. Omdat ik weet dat je je best doet. Omdat ik weet dat de omstandigheden niet ideaal zijn. Ik ben super trots op je omdat je de drive hebt om er iets van te maken.” Verder lezen

Dichtbij jezelf blijven: oncomfortabele gevoelens toelaten

Stenen

Al een tijd heb ik er last van dat ik niet kon schrijven. Dat het gewoon niet lukte. En ik dacht al die tijd dat het ging over een soort van writer’s block door de druk die ik mezelf oplegde om regelmatig te blijven publiceren. Maar nu ben ik erachter gekomen dat het helemaal niet gaat over niet kunnen schrijven of over het hebben van een writer’s block. Het gaat over (onbewuste) beperkende gedachten. Die we waarschijnlijk allemaal wel hebben. Waardoor je niet voluit durft te gaan leven. Waardoor je niet in het licht durft te gaan staan. Zichtbaar durft te zijn. Je plek durft te pakken. Het gaat over overtuigingen die je tegenhouden om de richting op te gaan, die je het liefste op wilt gaan. Het gaat over blokkades in je mind waardoor je afgeremd wordt te zijn wie je werkelijk bent. Het gaat over de diepgewortelde gedachte dat je niet belangrijk genoeg bent om te doen wat je graag wilt doen. Verder lezen

Eetbuien versus zelfliefde (5)

Snoephartjes

Ik loop naar de dichtstbijzijnde spiegel, kijk naar mezelf en zeg “Ik hou van je. Ik waardeer je. Ik accepteer je volledig zoals je bent.” En vervolgens pak ik pen en papier, en ga ik aan tafel zitten. Ik begin te schrijven: “Ik ben trots op wie ik ben. Ik ben trots, omdat ik kan genieten van simpele dingen. Ik ben trots, omdat ik de moeilijke dingen in het leven zie als mogelijkheden om te groeien. Ik ben trots op mijn drive om de wereld (een beetje) mooier te maken. Ik ben trots, omdat ik gezond ontbeten heb, gezond geluncht heb en gezond avondeten gehad heb. Ik ben trots, omdat ik vandaag niets anders dan water en thee gedronken heb. Ik ben trots, omdat ik destijds op eigen kracht 30 kilo afgevallen ben. Ik ben trots voor de switch in mindset die ik gemaakt heb. Ik ben trots, omdat ik een liefdevolle, geduldige moeder ben. Ik ben trots, omdat ik een liefdevolle, attente echtgenote ben. Ik ben trots op wie ik ben.” Verder lezen

Eetbuien versus zelfrespect (4)

Beeld dikke vrouw - Happy Mood Happy Food

Wanneer je teveel eet omdat je niet lekker in je vel zit, dan ligt het antwoord niet in wat en hoeveel je eet. Een dieet is niet de oplossing. Het is veel zinvoller om te kijken naar hoe het komt dat je je niet zo goed voelt. Probeer uit te zoeken wat er achter de eetbuien zit, en vraag je eens af of het misschien een goed idee is om dáár mee aan de slag te gaan. Door naar jezelf te luisteren en jezelf te geven waar je behoefte aan hebt. Dat is zelfrespect. Verder lezen