Persoonlijke update

Klavertje vier

Lieve lezers,

Al een tijdje loop ik rond met het idee om een persoonlijke update te schrijven, omdat ik soms het gevoel heb dat ik een verkeerd of incompleet beeld schets van mijzelf. Ik wil juíst graag eerlijk en open zijn. Maar af en toe trap ik toch op de rem, omdat elke letter die ik hier schrijf voor altijd ergens zal staan en omdat ik niet wil dat ik daar spijt van krijg. Het liefste zou ik tot in detail beschrijven waar ik vandaan kom als mens en welke hobbels er geweest zijn in mijn leven. Want dan zou – denk ik – mijn boodschap beter overkomen. Maar dat durf ik (nog) niet.

Wel wil ik iets meer vertellen over waarom ik vorig jaar dit blog begonnen ben, hoe ik geleerd heb om een positiever mens te worden en dankbaar te zijn voor mijn leven en mijn lichaam. En waarom ik – ondanks dat – ook af en toe een dipje heb.

De afgelopen 3 jaar
Inmiddels ben ik ruim 3 jaar moeder van een prachtige zoon Aaron. Sommige van de dingen die ik altijd als vanzelfsprekend en normaal beschouwd heb, daar heeft Aaron wat meer moeite mee. Om die reden heeft hij – samen met ons – al een hele strijd moeten leveren de afgelopen jaren. Mijn man en ik wisten niet wát er speelde en Aaron wist nog niets van deze wereld. Als ouders wil je je kind van alles leren, maar als je niet weet hóe, dan kunnen de dingen ineens anders lopen dan gehoopt. We hebben van alles gevoeld, zoals machteloosheid en verdriet. Maar we hebben ons óók heel sterk gevoeld, omdat we zonder veel energie, met een lichaam dat alleen maar schreeuwde om rust, het voor elkaar gekregen hebben dat Aaron nu de zorg en aandacht krijgt die hij nodig heeft en verdient.

Kind
 
Ik ben trots. Op Aaron. En op ons, mijn man en ik. En op alle mooie dingen die Aaron óns nu al geleerd heeft. Niets is vanzelfsprekend, dus wees dankbaar voor alles wat je hebt op elk moment. Je leeft nu. Ook al gebeuren er lastige dingen, pak je momenten! Geniet! Je kunt zoveel meer dan je denkt. Je lichaam kan zoveel meer dan je denkt.

Geluk
Heel veel leermomenten heb ik gehad en ik heb het gevoel dat ik preciés weet wat er voor nodig is om gelukkig te zijn, ongeacht de omstandigheden. En dat zou ik het liefst aan de hele wereld willen vertellen. Aan iedereen die zich druk maakt om een afwijzing bij een sollicitatie, omdat men in de file staat, omdat het regent of omdat de zon schijnt, of omdat men te laat is op een afspraak. Het meeste is onbelangrijk, als je het grotere geheel ziet. Geluk zit in jezelf. Je kunt het overal zoeken, je kunt wachten tot anderen je gelukkig maken, je kunt wachten tot je het huis koopt waarin je gelukkig zal worden of je kunt wachten tot je het gewicht hebt waarbij je je gelukkig voelt. Maar je hoeft niet te wachten, want geluk zit in jezelf.

Maar nu…
En ik wilde open en eerlijk zijn, dus daar gaan we…ik weet hoe het werkt, ik weet wat ik kan doen om me gelukkig te voelen. Ik weet hoe ik kan relativeren en ik weet ook dat dat bijdraagt aan mijn geluksgevoel. Ik weet ook dat ik een heleboel heb om dankbaar voor te zijn, en ik bén ook oprecht erg dankbaar. Maar toch, dat wil helaas niet zeggen dat ik altijd gelukkig ben en de hele dag door overal van geniet. De code heb ik gevonden, maar af en toe haal ik de cijfers door elkaar. En dan heb ik even een dipje. Of zelfs wat langer dan ‘even’. Dan twijfel ik over alles en dan weet ik het allemaal niet meer. Dan twijfel ik zelfs of ik moet blijven bloggen. Omdat ik het lastig vind om je te vertellen hoe je positief kunt zijn, als ik dat zelf op dat moment niet lijk te kunnen. En dat is dus nu. Ik ben wat minder actief geweest op mijn blog, omdat ik momenteel niet zo lekker in mijn vel zit. En daar wil ik eerlijk over zijn.

Genoeg ideeën heb ik nog voor artikelen en recepten, dus die gaan er zeker nog komen!! Stay tuned.

PS Als je het leuk vindt om ongeveer 1 keer per week een overzicht te ontvangen van alle nieuwe artikelen, stuur dan een berichtje naar annemarie@happymoodhappyfood.nl!

12 gedachten over “Persoonlijke update

  1. Goh, Annemarie, wat openhartig geschreven.
    Er zijn wel een aantal gedachtes bij me opgekomen tijdens het lezen. Ik deel ze gewoon met je, misschien kun je er wat mee.
    Allereerst bedacht ik me dat het kan helpen je af te vragen waarom je deze vlog schrijft. Omdat jij weet hoe het moet? Omdat je ons wil vertellen hoe we gezond en gelukkig kunnen leven? Of om te laten zien hoe het bij jou gaat? Dat zijn volgens mij heel verschillende redenen. Misschien helpt het je om je doel te bepalen.
    Een andere gedachte was dat ik denk dat wij alleen geluk kennen, omdat we ons ook soms rot voelen. Ik denk niet dat iemand altijd gelukkig kan zijn. Het leven kent pieken en dalen. Ik denk wel dat we kunnen leren om niet te lang in dat dal te blijven zitten.
    En als laatste, ik zelf vind het (klinkt misschien heel raar hoor) soms ook lekker om me even rot te voelen. Beetje melancholisch, dat zeker. Maar op zo’n moment kom je altijd zo dicht bij jezelf. Is ook wel eens goed.

    Ik hoop dat je jouw weg omhoog weer vindt. In elk geval leer je mij heel veel met je vlogs en je reacties. Dus daarvoor heel veel dank!

    Een lieve knuffel van een inmiddels trouwe lezeres!

    • Hoi lieve Vera,
      Dankjewel voor je reactie en wat lief dat je me aan het denken zet door je gedachten te delen!! Het allerleukste van het schrijven op mijn blog vind ik dat ik mensen kan inspireren. Maar gaandeweg heb ik ontdekt dat het mij ook vaak helpt om de dingen op een rijtje te krijgen. Dat zijn mijn twee belangrijkste doelen. Maar ik houd ook de statistieken in de gaten, en als ik dan zie dat er steeds meer lezers zijn, dan voel ik de druk om die te behouden. (Waarom? Geen idee!) En met die druk erbij lukt het ineens niet meer goed om te schrijven, dus die cijfers wil ik proberen los te laten.
      En je hebt helemaal gelijk! Als je de dalen kent, dan ga je de pieken steeds meer waarderen. Dus dat ga ik ook weer doen. Dankjewel voor je inzichten, en ik vind het super om te lezen dat je zoveel leert van mijn blogs.
      Bedankt!!! X

      • Dat je dan toch naar die cijfertjes kijkt, herken ik wel! De balans vinden tussen kwaliteit en kwantiteit vind ik wel eens lastig. Want de kwaliteit loslaten, dat zit niet in mijn aard. Als ik echter zo voor kwaliteit kies, dan lever ik dus soms in op kwantiteit. Daar kan ik me steeds beter bij neerleggen.
        Dus dit is wat ik probeer: dat wat ik doe, doe ik goed, en dan accepteer ik dat ik niet alles kan.

        • Wat knap dat je dat kunt!! Ik denk dat het heel slim is. Ergens moet je concessies doen. Als je de kwaliteit dan niet los kunt laten, dan maar concessies doen op de kwantiteit. Heel knap dat dat lukt.
          Accepteren is bij mij nog wel eens een dingetje. Al hoewel ik ook heel goed begrijp dat vechten tegen iets wat niet verandert nergens goed voor is. Dus ik blijf dat tegen mezelf zeggen, net zo lang totdat het een automatisme wordt.

  2. He Annemarietje wat Vera hierboven schrijft is zeker waar en daar kun je vast iets mee denk ik. En vergeet maar weer niet hoe ver je al gekomen bent op een weg vol hobbels. ??

  3. Geluk zit in iedereen en in alles wat we doen. Maar wanneer we het gevoel even kwijt zijn heb je een sterk persoon nodig die dit kan en wil toegeven. En jij bent die sterke vrouw! Met jullie mooie gezin en jullie harde werken komt het gevoel ooit weer terug en zul je zien dat het allemaal nog beter zal gaan! Sterkte lieverd, op een dag komt het allemaal weer goed. Dikke kus.

    • Dankjewel voor je lieve reactie, meis. Doet me goed! En ik weet zeker dat het ook weer beter zal gaan. Dus daar houden we ons ook aan vast 🙂 Bedankt, echt, lief dat je de tijd neemt om deze peptalk te schrijven. Ik ben blij met jou als vriendin! X

  4. hi lieve Annemarie,

    wat schrijf je goed en mooi. bovenstaande lezende herken ik wel het een en ander en ik ben er met de jaren 🙂 achter gekomen dat heel veel lichamelijke en geestelijke onbalans (ook) veroorzaakt kan worden door genen en vooral hormonen. vandaag zag ik een interessant boek in de winkel liggen en er is ook een website van: http://www.energiekevrouwenacademie.nl misschien heb je er wat aan. veel liefs van mij die jou nog steeds dankbaar is voor het geweldige oppassen op mijn dierbaarste bezit: mijn kinderen! wat zijn ze kostbaar, he, kids.. xxx

    • Lieve Helma,
      Dankjewel voor je mooie reactie en complimenten! Ik ga de link bekijken. Lief dat je me erop wijst.
      En inderdaad, met stip het meest kostbare bezit!!!
      X Annemarie

  5. Hoi Annemarie,
    Wat een mooie gedachten die jij hier zo in je blog verwoord. Heb in de wandelgangen al gehoord dat jullie start met Aaron niet eenvoudig is geweest maar wat doen jullie het goed zo samen. En eens komt er een dag dat alles op zijn plek valt en dan kun je er alleen nog maar meer van genieten. Wij zijn ook door die zware periode gemoeten maar daarna besef je hoe een ijzersterk setje je samen bent en hoe gezegend jullie zijn met jullie prachtige zoon. Alle goeds en ik blijf je volgen, als je dat goed vind . Groetjes.

    • Hoi Clazien,
      Wat leuk dat je mijn blog gelezen hebt en de moeite genomen hebt om erop te reageren. Dankjewel voor alle lieve complimenten en mooie woorden! Leuk als je me blijft volgen!!
      Groetjes, Annemarie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *