Af en toe kan ik mezelf behoorlijk in de weg zitten en in mijn hoofd rondjes draaien, omdat ik denk te staan voor een grote beslissing. Dat dénk ik inderdaad, want door in mijn hoofd maar te blijven malen, worden de dingen veel groter dan ze daadwerkelijk zijn. En toch krijg ik dat vaak voor elkaar. Relativeren kan dan heel goed werken. Uiteindelijk is natuurlijk alles relatief. En dat is niet altijd fijn om te horen, maar het is wel écht zo.

Toen ik werkloos thuis zat anderhalf jaar geleden, toen was ik behoorlijk in paniek. Ik geloof dat ik een aantal uren na mijn ‘exit-gesprek’ al bezig was met het updaten van mijn CV en mijn LinkedIn-pagina. De dag erna heb ik me ingeschreven op allerlei vacaturewebsites en heb ik een uitkering aangevraagd. Niet lang daarna had ik mijn eerste brief klaar. En in de korte periode dat ik thuis gezeten heb, was ik bijna 24/7 bezig met dit project. Waarom eigenlijk? Gebeurt er iets ergs als ik niet meteen een nieuwe baan heb? Die vraag heb ik mezelf niet eens gesteld. Ik was zo bezig met in paniek zijn over het feit dát ik werkloos thuis zat en dat zo snel mogelijk willen oplossen, dat ik niet eens wist waarom ik nou zo in paniek was. Werkloos thuis zitten is niet per se leuk, maar er zijn echt veel ergere dingen. Echt.

Bij mijn vorige werkgever organiseerde ik regelmatig symposia. Ik kan me nog goed herinneren dat er een groot symposium gepland was in de buurt van Schiphol. Er kwamen mensen op af vanuit verschillende landen. Het was een heel geregel om het allemaal rond te krijgen: er moesten zalen gereserveerd worden met daarbij natuurlijk catering, hotelkamers moesten geboekt worden, de deelnemers moesten op de hoogte gehouden worden van het programma en de sprekers moesten benaderd worden. Ik ben er heel druk mee geweest. En uiteindelijk werd het symposium geannuleerd, omdat er op dat moment een aswolk boven IJsland hing, waardoor het vliegverkeer erg ontregeld was. Alle deelnemers heb ik geïnformeerd over het cancellen van dit symposium. Daar was ik althans van overtuigd, totdat we werden gebeld op de dag van de eigenlijke meeting door 2 mensen die zich afvroegen in welke zaal ze moesten zijn. Ze hadden nog niemand gezien. Oeps! Ik voelde de onrust meteen toenemen in mijn lichaam en ik schaamde me rot. Hoe had ik zo’n grote fout kunnen maken? Ik nam het mezelf heel erg kwalijk, en ben de hele dag van streek geweest. Grote kans dat ik ook nog wel een eetbui gehad heb die dag. En waarom eigenlijk? Wat is het ergste van dit hele verhaal? Vervelend dat dit gebeurt, niet leuk voor die mensen en ook wel een klein beetje onhandig, maar that’s it.

Tegenwoordig word ik steeds handiger in het ‘weg relativeren’ van dingen die in eerste instantie een probleem lijken. Ik wil bijvoorbeeld graag gezond eten, het liefste elke dag, maar op sommige dagen gaan andere dingen voor en blijft er te weinig tijd over om iets gezonds klaar te maken. En soms heb ik gewoon heel veel zin in een frietje. Vroeger zou er zich een hele strijd in mijn hoofd afgespeeld hebben en zou ik daar misschien zelfs wel mee zijn gaan slapen. Nu ben ik daar heel snel van af. Ik stel mezelf de vraag: wat is nou eigenlijk het ergste? En bijna meteen kan ik het loslaten. Het is namelijk niet erg. Het is geen probleem. Mijn voornemen is om minimaal 2 keer per week hard te lopen, maar dat is me de afgelopen week niet gelukt. Goh, Annemarie, wat stom, misschien kun je het deze week…nee! Stop! Wat is er nou eigenlijk aan de hand? Niks. Klaar. Weg probleem. En wat nou als ik te laat ben op een afspraak? Oh nee, iemand zit op mij te wachten en dat is hartstikke… Hartstikke erg? Hartstikke vervelend? Nee hoor, kan gebeuren. Er is niks aan de hand. Weg probleem.

Vroeger kon ik het niet zo goed hebben als mensen probeerden mijn problemen weg te relativeren. Ik wilde graag aandacht voor mijn problemen. Inmiddels weet ik dat het voor mij veel beter werkt om niet alles als een probleem te zien. Soms is er weinig of zelfs niks aan de hand, en alle negatieve energie is zonde. Het schijnt dat we per dag meer dan 50.000 gedachten hebben. Uitgaande van 8 uur slaap per dag, betekent dit dat we meer dan 3.000 gedachten per uur hebben. En dat komt neer op meer dan 50 gedachten per minuut. Dat zijn er heel erg veel! De kracht en invloed van je gedachten is heel groot. Het heeft dus écht zin om je negatieve gedachten en dus ook je problemen – die misschien niet eens echt problemen zijn – van een andere kant te bekijken. Probeer positief te denken. Probeer te relativeren. Probeer op die manier je geluksgevoel wat te doen stijgen. Het werkt. Echt.

Een kleine disclaimer, want natuurlijk kan niet zomaar alles weg gerelativeerd worden, maar een probleem kun je wel altijd van meerdere kanten bekijken. En dat is de moeite waard.

PS Als je het leuk vindt om ongeveer 1 keer per week een overzicht te ontvangen van alle nieuwe artikelen, stuur dan een berichtje naar annemarie@happymoodhappyfood.nl!